”Asfalt” kelimesinin, tarih öncesi dönemde Akadlara ait bir terim olan ”asfaltik” ten türetildiğine inanılmaktadır. Bu terim, Homerist Yunanlılar tarafından ”sıkılaştırmak ya da sabitleştirmek” anlamında benimsenmiştir. ”Asfaltik” terimi daha sonra ”asfalte(asphalte)” olarak Latince ve Fransızca’ya ve ”asfalt(asphalte)” olarak İngilizce’ye çevrilmiştir. Asfalt, 5000 yıldan daha uzun süredir bilinen ve bu zaman içinde kendini kanıtlamış bir inşaat malzemesidir.

İlk zamanlarda doğal depozitlerden elde edilen asfalt, geçirimsizliği sağlayan bir kaplama malzemesi ve harç olarak da kullanılırdı. Günümüzde asfalt halen geçirimsizliği sağlayan bir kaplama malzemesi olarak kullanılmaktadır. 1900’lü yıllarda otomobilin keşfi ve asfaltın ucuz ve tükenmez bir malzeme olarak görülmesi sonucunda, modern yolların yapımında ve bir çok diğer uygulamada yoğun bir şekilde kullanılmaya başlanmıştır.

İlk asfalt karışım plenti 1920 ve 1930 yılları arasında işletmeye alınmıştır.

Türkiye’ de ilk asfalt uygulamaları Osmanlı döneminde başlamış ve penetrasyon-makadam kaplamaların yapımında Fransız’lardan destek alınmıştır.